bir varmış bir yokmuş

evvelde kalan dostluklar varmış

çıkarsız ve riyasız

adını bilmeden severlermiş birbirlerini

isim cisim ifade etmezmiş onlara

yürek konusur,dil susarmış bedenlerinde

hilal dogarmıs birbirlerini gördüklerinde

dostların gül cehresinde

kanefceler işlenirmiş sevdalara

isimsiz ve cisimsiz

kiltsizmiş sözleri,sırlarıysa kefensiz sehitmiş

dostluklar  süpürürmüş  kirlenmiş sevdaları

adsız kahraman dogan bu dostlukları

simdiyse gelen önce selam vermeden elveda diyor

nasipsiz kalıyor düşler

dostsuz kalan  simdiki bedenlerde

sıra kimde diyor gelen

kazık atmaya geliyor gelen

yazık be yazık gec dogmusum megerse

nerde simdi o eski dost gönüller

cenk meydanındaki yiğitler

dul kalmıs gönlüm meğerse

üsüyorum yine

daglayın gözümü

ve sonragömün beni kefensiz

ilk dogdugum dost gönüle

 

duygusalcanın kaleminden sevgilerle...