''Ben  Leyla’yım ama Mecnun nerede...? ''Diyenlere

 bir ses dedi ki ;’Gel ! uzaklara gitme   ,

al da aynayı bak gözlerinin içine içine’’

Aşk ve Sır -1-

Gökte iki yıldız

Biri Elifim'e düştü

Diğeri Cim’e

Güneşi sıvayınca  gece

Göründü arasında

Aydan sıyrılan  perde

Sığamadı hiçbir yere

İçimde ki  iki  hece

Aşk mı, sır mı  ?dediler

Sorsalar da  demedim

Dermiyim?  hiç kimseye

Sabrı  doldurmuştum

Sırlı kâseye

Esen rüzgârın yelesinden tutup da

Sundum  Aşk’ı  üstünde ki,

asırlık türküye

Ferhat geldi ''şirinim …''dedi

 Dağlardır yarin dedim

vermedim

Kays geldi

 ''Leylam’ın gözleri… ''dedi

git çöllere geceyi sür dedim

Mecnuna bile  vermedim

Bir Hille’li geldi

 sormadan verdim.

Sardı atının kayışına

Kırbaçlayarak zamanı

Götürdü gözyaşlarımı

Dicle yatağına

Artık  Vuslatını bulmuştu

iki yıldız arasında

 asılı  kalmış esrarla

Nal seslerinin  

çıplak ayaklarından çalınmış

Çöl kumlarıyla

Aşk ve sır düştü

Acıyla karılmış  kağıtlara

Diyar diyar gezdi

Önce Babilde vuruldu 

Dicle yatağında ki

Leylanın  dudağıyla

Sonra …

İstanbulun gözyaşı oldu

Haremde ki bir kadının feryadıyla

Ah Rukâl Âh

Şeb-i  sâfa olmuş adınla  

Şimdi bir ceviz dibinde

Geçmişi dört ay’a sığmayan

Rahmine düşmüş yavruyla

Babil’den –İstanbul’a

Düşen  satırlarda

Mecnun dan daha mecnun

Leylamı  buldu seni

ay ışıksız gecede ki duayla

Bu şiir İskender Palanın ''Babilde ölüm, İstanbul da Aşk ''isimli eserinin  ilk 10 bölümü için yazılmıştır….Amaç kitabı özümsemek ve okumaya ve okutmaya  şiirle destek vermek  içindir ...Saygılar efendim