Uzakta Değil Çığlıklar
Ağla çocuk ağla
Karanlık bağlamışlar gözyaşlarına
Belki mazin üç ,beş ,yedi yaşında
Belki halana karnında
Ama…!
Soruyorum ?
Gelecek var mı?
Size bize
Daha doğmadan
öksüz kalmış yetimlere
Mutluluk üç noktayken
Osmanlı döneminde
Şimdi düşmüş
Birinci dünya denen
Hain ülkelerin pencesine
Filistin Saraybosna Kosova’da
Ağlar çocuklar
Emzikleri düşünce,
kan çukuruna
Tek sancağı kalmış
Müslüman toprağında
Tırpanlar değiyor
Gözü açılmamış sübyanlara
Uygur Kırgız tümken çadırında
Anaların gözleri nefesleri
Korku yudumlamakta
Kimi ananın elleri;
Rahmine düşmüş yavrusunda
Kimi de;
Yavrusunun kemikleri düşerken
Bir Çinlinin kursağına
Yalvarır Rahmana
Sıkar beddualarını
Bulutlar taşır ağıtlarını
Azap kokar
Yazılınca kağıtlar da
Türk-islam dünyasında
Göğüsler tekbirle atarken
Nabızlar titriyor ezanla
Sancaklar bulanıyor al kana
Allah Allah sesleriyle
Uzakta değil çığlıklar
Yükseliyor Arş-ı âlaya
Boğazlara geçirilmiş urganla
Ülküler sallandırılır, doğuda
Çin seddi’nin duvarlarında
Tülay Akçakoyunlu
.
