Sen küçüksün  yavrum

Sakın ağlama

Gülücükler yakışır  ancak

Gamzeli yanaklarına

Hiç kundak sarar mıyım

Gül kokacak

Gonca yavruma

Gel!

Kasım kokan avuçlarıma

Hoş geldin Hazan

Hoş geldin dünyama

 

Bakışların ışık saçar

Ayla yıldız arasında

Zamana inatla

Gündüzden geceye uzanan yolda

Sen ağlamayasın diye

Seherleri sağarım  saçlarına

Hayallerimi sallarken

Babanın beşiğinde…

Yavrum şimdi gel

Emzirdiğim düşlerime

Hoş geldin Hazan

Hos geldin evine

 

Uykuda mıyım

Yoksa uyku uyanık mı kalmış bende

Hayal  sandığım anda

Hazan Eylül’ün kucağında

Almış beni kanatlarına

 

Aslında

Ne zaman büyümüş

Ne de emziğini  bana  vermiş

Yıllardan aylardan günlerden eylülken

Zaman kızıma eylülde

Bir hayalle  can verip

Eylülle toprağa vermiş

 

Güle güle Hazan

Yine gel Eylülle düşlerime

Ben artık ölsem de

Unutma bizi kızım

Sakın unutma

Baban seni  hep bekliyor

Tahta beşiğinde