KENDİMİ   BEKLİYORUM

Siyahla beyaz arasında
keskin bir mısrada kaldı hislerim;
Kınından çıkınca bilendi düşlerim.
Öyle sızladı,
öyle sızladı ki içim !
Zerre zerre yere düştü.
Bir kırık kalemim ,
bir de figânımın gölgesin de kalan
dilenci gözlerim.

Sözlerim sûkut ediyor dudaklarımda .
Bozuk bir cümle de dururken ,
Virgülleri seriyorum
Ayaklarının altına,,,

Bir bâha bakıyor
Çöllerin sıcağında.
Hüsranlarım dönmüyor
Çiğden bir damlaya.

Hasretin kanıyor
Uçurum dibinde açan
Kırçiçeğinin,
kırlara düşen bakışında.

Baharların dalına değen
Meltemlerin tadıyla
Çaldığım mutluluktan
Bir yudum içsem
Sarhoş oluyorum,
Hayatın kucağında .

Bir Martı kanatlarında
Deniz sahil bize koşuyor
Kum taneleriyle,
Nokta nokta
Düşüyor avuçlarıma,
Sonra
Kokun donuyor
Parmaklarımın ucunda
Şöyle, saçlarını savurunca
Zaman kırbaçlanıyor
Zambakların tozunda.

Küçük fındık kabuğunda saklanıyorum,
Poyrazlar değince sevdama
Bir sandal yapıyorum.
Nilüferlerin,
Yosunlara takılan yaprağıyla ,
Yelkenler açıyorum,
damladan deryaya
Deryalar sığmazken dünyama
Noktası konuyor , Elifimin
Asûman da.

Bir liman buluyorum
Bu sandala. .
Irmaklar yeşillerden,
Maviler coşarken denizlerden
Beyazlar bile süsleniyor
Bulutların tacında

Sonra ..sonra
Toprak kokuyor havada.
Yağmur topluyor,
Getiriyor derken,
Seni avuçlarıma,
Uyan! diyor bir el
Oltanın ucundayken
Hayatın arta kalanına

Aslında ,anlıyorum ki
Suya kanmayan,
bir balıkmışım
Deryadan düşmüşüm
İçimde ki tek bir damlaya.

duygusalca
Tülay Akçakoyunlu
10/06/2009