Eylül'se On'una Gömüyor  Beni 
Sessizce..

Sıradışı yanım acıyor
Bir başka vuruyor sancıları sırtıma
Varoşlarda darmadağın sessiz çığlıklarımın
Hücrelerime sinince sensizlik
Bu ben miyim? diyor zaman
Ansızın günahlarıyla gelen sevdama
Elleriyle nefes aldırmazken bedenime
Yarınsa soluyor  böylece
Bu günümün gözlerinde
.......
Günahları giyinince üşüyor bedenim
Atarken kendimi,
Umutlarımın bittiği yere
Kıskanıyor bizimle
Deniz mavisini,
Geceyse lacivertini
Yalnızlıksa ıslanıyor hayatın kucağında

Yollar son durağını
gözlerin de bulunca 
Toros sessizliğini  bozuyor
Erciyes 'duvağını yitiriyor
kar kokularının ardında
................
Bir kuşun kanadında
Tüm sehri kuşanıyor bedenim
Kelebeğin omzuna sığmıyor
Emaneti yarında ki özlemlerimin
.....................
Sevda sağnağında ıslanıyor
Nasırlanmış duygularım
Sılaya naz yapıyor zaman
Gecenin koynunda ki terasta
Kayan bir yıldızla daha
Bir ışık düşüyor boş odama
sönüyor içimdeki
tek tek
sokak lambaları
Şehir susuyor
Matem bürünüyor gözyaşım

Donuyor böylece 
 akrep sekizde,
Yelkovansa onikide
Mezar taşında bekleyen günahkar sevdayla
Ölümcül yaralarım kalıyor geride
Toprağı sulayan gözyaşım
Sensiz ellerim
ve..
Bir kez daha ölüyorum böylece
Eylül se on'una gömerken  beni
Sessizce....

Tülay Akçakoyunlu

10/09/2008