Veda Değildi Bu Sevdaya Merhaba
Peygamber çiçekleri örtüldü üzerlerine
Bir yorgan gibi sardı ümit bedenlerini
Kara bir ayazın içinde
Yoldaş olan canlarla
ölümle yüzleşmeden önce
Kim bilir ne umutlar ekmiştiniz
gittiğiniz memleketlere
Üşüyordunuz...
Kar ısıtmadı değil mi?
Yüreğinizdeki ülküyü
Bozkırlar yeşermiş gözlerinizle
At toynaklarının izinde..
Gülümseyen tılsımlar kaldı
Kısrakların üzerinde
Bembeyaz düşlerin hepsi
Bir papatyada ki masum gülüşle
Boyunları bükük kaldı
Siz zamansız gittiniz
Toprak bile ağlar oldu gözyaşlarımızla
Sustu tüm cümleler sustu ülküler bozkırlarda.
Bir Alperen davasıyla
binlerce kez şehit düştü
koca Keşin karlı sofrasında
Yürekler siper olmuştu
Ama dualar yetmedi
Ecel yetişdi üşüyen canlara…
bir kartanesine tutunmuş
Umut bekleyen acı tebessümleriniz
Sevdasına dayanmış başlar
Kar kokusunda
Ölümle burun buruna
Yüreğinizdeki hasretle birlikte
Beklediniz… Beklediniz
Zaman dondu hayatın parmak ucunda
Gece oldu yıldızlar ağladı
Göğün süslüyle gözyaşlarınıza
Yalnızlığın içinde
Sığındığınız ilahi bir sesle
Ateşten damlalar düştü
Tek tek içinizdeki özlemlere
Ayak ucunuzdan çekildi
Beton duvarların küf kokusu.
Bir şilte olmuştu umutlu dularımız
Bir ay düşmüştü hilalin içine
Bir yıldız uğruna nefesler kesilmişti
Karlı keş'in dinmeyen kininde
Umut diyerek beklerken
Dularla tefekkür ettiniz
Diliniz güçlükle yardım dilerken
Yüreğinizin atışı hakkın zikirinde
Soğuk betonlarda üşürken
Dularımız semalara yükseldi yazılan şiirlerle
Üşüyorum diyen mısralar
Yaşama son veda olarak kaldı.
Merhaba dedin ölüm’le merhaba
Aldın çayaklardan akan yaşlı gözleri yanına
Bir umut daha vuruldu
Soğuğun şahdamarıyla..
Veda değil di
Bir merhabaydı inançlı gönüllerin cağrısına
Bunun adı sevda
Bir merhabaydı bu
Ebedi yaşama
Ayın gölgesinde
Bir hilal uğruna
Nice canlar daha edilir feda
Güle güle nöbeti bitmiş asker
Yamarız gönlümüzü yüreğimizde ki ülkümüzle
Durmak dinmek yok
Özgür oluncaya kadar zincirler
Biz devam ederiz
Sevdamıza kekiklerin kokusunda
Güle güle desek te
Kavurga kokan dudaklarmızdaki özlemle
Üşümeyiz artık çöl sıcaklarında bile
Veda degildi bu veda
Bir Merhabaydı sevdaya
Umut çeken sancılı yolculukta.
Buz gibi betonlarda üşüyor
Toprak kıskanıpta yigidini koynuna alınca
Tülay Akçakoyunlu
duygusalca
29/03/2009
|
